2. Oorlog tegenover vaderlandsliefde
Iets over vivisectie
Enkele woorden over het laatstgenoemde: alleen door de krankzinnigheid van deze tijd geloven we dat we leven kunnen redden door tegen het leven te zondigen, of iets goeds kunnen bereiken door te doen wat zo duidelijk verkeerd is. De hogere wet werkt direct: men kan er niet mee spelen, men kan haar niet misbruiken. De vivisector zaait zaden in zijn natuur waarvan hij de afgrijselijke oogst zal moeten binnenhalen. Hij verhardt zijn innerlijke en fijnere gevoelens, breekt een deel van de hogere structuur van zijn wezen af, misbruikt zijn denken en beledigt de hogere kwaliteiten van zijn natuur en verliest iets dat hij nooit meer zal terugvinden.
Bedenk eens waar het om gaat. Met elke functie en elk orgaan van het dier wordt geëxperimenteerd: de hersenen worden in plakjes gesneden, onder stroom gezet, met roodgloeiende ijzers bewerkt; de ruggengraat wordt uiterst zorgvuldig onderzocht met tang en ontleedmes; het bloed wordt uit het levende, worstelende dier gepompt en weer teruggepompt. Er zijn slachtoffers die levend worden gekookt en levend worden verbrand; giftige gassen worden door hun keel gedreven; ze worden geschoren en in ijswater gedompeld om te zien hoe lang het duurt voor zich longontsteking ontwikkelt!
Denk eens aan de psychologische invloed van een arts die, hoe zuiver zijn motieven misschien ook zijn, zichzelf in de ban heeft gebracht van de gedachte zijn werk met zulke middelen voort te zetten. Hij beseft niet dat telkens als hij zo’n experiment uitvoert, hij zijn eigen natuur vergroft en daardoor ook die van zijn nageslacht, of dat hij de deur sluit voor hogere kennis die zou komen als zijn pogingen op een hoger niveau lagen. Want ook hier weer wordt op niets anders vertrouwd dan op de visie van het verstand, en dan nog wel het allerlaagste aspect daarvan, om kennis te verkrijgen die in feite alleen kan worden verworven door oefening van de geestelijke kant van de natuur – dat hogere zelf dat door de mens bij het verrichten van vivisectie wordt beledigd, buitengesloten en achteruitgezet. De sleutel tot het hogere zelf is altijd mededogen.
Hoe meer de dwalingen van deze eeuw worden gevolgd, des te meer zal brute kracht worden verheerlijkt, zullen er oorlogen zijn, verwoeste gezinnen, vernielde levens, gevangenissen en psychiatrische inrichtingen en nieuwe en onnoembare vormen van ondeugd. Moedige zielen moeten de weg zoeken en vinden want anders zal de mensheid, vóór we veel generaties verder zijn, door haar onrechtvaardigheid ten onder gaan en worden weggevaagd.