Brief 6

De brieven die je vriend van plan is te schrijven zijn een middel van de vijand, zoals je misschien al dacht; en je werd gewaarschuwd dat je die op onverwachte plekken en op onverwachte manieren zou kunnen verwachten. Daarom zouden ze niet moeten worden geschreven. Het is de kleine dissonant die het bederft; in de geschiedenis van de mens veranderen kleine en onverwachte gebeurtenissen de bestemmingen van volkeren.

Op dit gebied vertrouwen de duistere machten op hun vermogen een maya te scheppen. Ze hebben gezien dat je niet zult worden gevangen op de hoofdlijnen van het werk en proberen iets te doen waar jouw invloed op een belangrijke plaats aanwezig is, maar door een kleinigheid. Laat me dit toelichten.

Als je deze brieven publiceert zouden ze een steunbetuiging zijn van alles wat je vriend zou bedenken om te doen, en zowel jij als Y. zijn nu nog niet vrij van fouten. Ze zouden neerkomen op een verklaring, in de visie van anderen, dat je Y. in alles tot gids zou zijn en je altijd daarvan bewust zou zijn. Weet jij of Y. waartoe dit zou leiden? Zie je de mogelijkheden die voortvloeien uit het volledig aanvaarden van die brieven door de anderen? En wat zou hun reactie zijn? Zijn ze vrij van de vloek van bijgeloof; zijn ze helder in het coördineren van het psychische en het brein-denken? Nee. Het gevolg zou niet alleen anders zijn dan wat jij en Y. kunnen zien, maar erger. Nu verder.

Het is waar – en menselijkerwijs natuurlijk – dat de anderen (zoals jij en jouw vrienden) zich inlieten met enige lichte kritiek op je vriend, maar deze was beperkt en ging voorzover ze dat konden gepaard met oprechte en vriendelijke gedachten, ongeacht hoe hevig en verbitterd maya dit alles deed voorkomen. De duistere machten grepen deze aan, deden haar groeien, tuigden haar op, namen het beeld aan van denkers, wekten de gedachten tot leven door elementalen, en dit alles met een doel, namelijk je vriend te laten denken dat dit allemaal van anderen kwam. Welnu, als dat zo was dan zijn die anderen (arme, zwakke stervelingen) vrienden. Maar zijn ze dat? Nee. De duistere krachten wensten je vriend te irriteren, en ook jou, om door die irritatie een wig te slaan die voor altijd onheelbaar zou zijn. Door de heel zwakke toestand van Y. was het voor hen gemakkelijk, en ze hoopten je op een afstand blind te maken.

Zeg je vriend dat hij moet denken aan wat langgeleden werd gezegd; dat de meester zich zou bezighouden met resultaten. Jij moet je daarmee niet bezighouden, of je erop storten of jezelf geweld aandoen. Pas op. Laat Y. aannemen dat de anderen niet kwaad noch kritisch denken, maar schrijf het allemaal toe aan de duistere machten, en de meester zal zich bezighouden met de resultaten. Chela’s en studenten verbergen eerder hun innerlijke psychische leven dan dat ze dit bekendmaken, want door erover te vertellen wordt je werkelijke vooruitgang gehinderd. Er moet enige tijd stilte in de hemel zijn, anders verheugen de duistere machten zich dat ze zo gemakkelijk goede, plastische beelden kunnen vormen om je te irriteren. Het zal opnieuw worden geprobeerd, hetzij op die manier òf op een andere manier. Door vriendelijkheid, onthechting, strikte aandacht voor de plicht, en zich nu en dan terug te trekken op een rustige plaats worden goede stromen op gang gebracht en slechte afgehouden. Bedenk dat het werk door de kleine dingen wordt gedaan, want ze vallen niet op, terwijl de grotere de blik en de aandacht van iedereen krijgen.

Ik beschouw je altijd als een dappere soldaat, die niet is gemaakt van modder en slappe substantie maar van lange stukken staal en stroken diamant en flitsen langgerekt licht dat niet verblindend is, en die de hele weg lang heel veel energie heeft. Dat ben jij. En je ogen lachen nu en dan, zelfs als je hoofdpijn hebt. Binnenin ben je in orde, zoals je heel goed weet, nietwaar? Dan als je die soldaat bent, betekent dat dat hij weer zal opveren zodra het lichaam tijd heeft gehad om wat beter te worden. Het lichaam is zoals het hart; het heeft tijd nodig om in een bepaalde toestand te komen. Maar je zult daar komen. Een standvastig hoofd en hart staat stil en rustig tot de modderige stroom helder wordt. Ga nu slapen, zeg ik; ik gebied je te slapen. Ik heb geprobeerd je te helpen om te slapen, en ik wens dat je slaapt, want slaap zal je goed doen zoals niets anders dat kan. Ik hoop dat je alles zult laten gaan wanneer ____ komt, en een poosje gaat slapen, en ver genoeg weg bent van het rumoer om rustig te zijn. Je vermoeide natuur verlangt aan de buitenkant naar slaap, want slaap herstelt de gerafelde levensdraad en maakt ons weer jong. Je bent zó wakker geweest, dat de macht van het evenwicht tussen leven en het lichaam is verstoord en een gelegenheid moet hebben om te herstellen. Dit is een feit. Men kan overspannen worden, en dan is prana te sterk; daarom slapen kleine kinderen veel. Wees eens een kind.

Wel, ik ben bijna thuis, of liever bij de plek van ons centrum, want pelgrims zoals jij en ik hebben geen werkelijk huis en willen het niet; het is te saai en gewoon voor zo iemand om een huis te willen hebben. En misschien gaat het goed met de kleine broeder? Hij zal altijd aanwezig zijn, zoals hij dat altijd is geweest, in die liedjes en verhalen die hij aan zichzelf vertelde in het donker, en is ook de eenzame strijder die op het terrein van de dwaze infanterie wordt gezien, en hij rijdt op een paard waarvan het bloed elektriciteit is. Au revoir. Vertel –– dat ik op mijzelf kan staan; het is de beste manier om te staan, en wat ik altijd was en zal zijn. Laat de golven en het schuim blijven komen en gaan; de oude rivier en de rivierbedding bewegen niet want dat alles is aan de oppervlakte. Is dat niet zo? Wel, tot ziens, en veel succes, en mogen de deva’s en ook karma jou helpen. Als altijd, groeten aan iedereen. Voor eeuwig,

 

 

---

Brieven die me hebben geholpen, blz. 127-130

© 2001  Theosophical University Press Agency
Daal en Bergselaan 68, 2565 AG Den Haag

---