Het schommelende uithangbord
Lydia Ross
Standvastigheid is een goede eigenschap, maar het is niet goed onder alle omstandigheden te standvastig te zijn. Iemand die op het verkeerde moment standvastig is, is alleen maar koppig.
Heeft u ooit naar een uithangbord gekeken dat in de wind heen en weer schommelt? Allerlei andere dingen die loszaten of door de wind werden losgerukt, zijn naar beneden gewaaid of vliegen dwarrelend voor de wind uit. Maar als de storm voorbij is, zit het schommelende uithangbord weer op zijn plaats, ook al was het niet steviger bevestigd dan de weggewaaide buren, klaar voor zijn gebruikelijke taak en ongeschonden door de kracht van het luchtbad. Vaste borden zijn als mensen die weigeren zich aan storende elementen waarover ze geen macht hebben aan te passen.
Als iemand de omstandigheden niet kan veranderen, heeft hij altijd de vrijheid de manier te veranderen waarop hij ze tegemoet treedt. Een nare situatie zal op iemand die er geen hekel aan heeft niet zo zwaar drukken. Vaak kunt u alleen aan de bitterheid en pijn van situaties ontsnappen door u zozeer te richten op edele gevoelens en gedachten dat u verder alles kunt vergeten. Ga daarheen waarheen de wind blaast. Hij zal zeker veranderen. Uw verzet geeft alleen de omstandigheden een betere kans u te verslaan en brengt u in onmin met uzelf. Als u uw persoonlijke gevoel over iets vergeet, dan kunt u het in een ander licht zien. ‘De wereld is een komedie voor hen die denken en een tragedie voor hen die voelen.’
Heeft u het gevoel dat u hulpeloos heen en weer wordt geslingerd? Denk dan eens aan het schommelende uithangbord en bied zo weinig mogelijk weerstand tegen de druk en de spanning van de storm. Die put zichzelf uit. Raak niet verbitterd. Zwijg. Steek een helpende hand uit naar hen die zwakker zijn of meer van de storm te lijden hebben dan u. Dat is de manier om de situatie de baas te zijn in plaats dat ze u de baas is. Op die manier schenkt ze u extra kracht in uw denken, uw wil en ziel, en toont ze u hoe u in uzelf kunt leven in plaats van in uiterlijke omstandigheden. Het is alleen in dit leven en in hemzelf dat een mens begint in te zien dat er niets is dat hem werkelijk pijn kan doen. Dan begint hij te leven.