Over de schrijver
Vernon George Wentworth Harrison werd geboren in Sutton Coldfield, Warwickshire, Engeland, in maart 1912. Zijn vader was een schoolmeester die zich specialiseerde in het Frans. Vernon volgde onderwijs aan de Bishop Vesey’s Grammar School, Sutton Coldfield, en aan de Universiteit van Birmingham, waar hij natuurkunde, scheikunde en wiskunde studeerde. Na het behalen van zijn examen, deed hij een studie en onderzoek aan de Faculteit voor natuurkunde. Bij zijn studie speelde het gebruik van fotografie en fotomicrografie als middelen om feiten vast te leggen een belangrijke rol.
Na het verkrijgen van zijn doctoraat werd hij aangesteld als research fysicus bij de Printing & Allied Trades Research Association (PATRA) met laboratoria die toen waren gevestigd in Londen. Zijn werk bij PATRA was nauwelijks begonnen toen de oorlog uitbrak en hij kreeg oorlogswerk voor het Ministerie van Bevoorrading. PATRA verloor al zijn archieven en wetenschappelijke uitrusting bij de laatste grote aanval op Londen met brandbommen, en pas in 1947 kon de staf naar nieuwe laboratoria verhuizen in Leatherhead, ongeveer twintig mijl ten zuiden van Londen. Hier kon hij ten slotte beginnen aan werk op het gebied van de optische eigenschappen van papier, kleurendruk en de kwaliteit van hoogdrukreproductie. In 1957 werd hij benoemd tot directeur voor research van PATRA en kreeg hij de leiding over een staf die toen was aangegroeid tot ongeveer 120 mensen.
In 1967 vertrok hij naar Thos. De La Rue & Co. waar hij research-manager werd bij hun onderzoekscentrum dat toen was gevestigd in Maidenhead. De La Rue drukt bankbiljetten, postzegels, aandelencertificaten, paspoorten, en andere soorten waardepapieren; en een belangrijk deel van het werk van het onderzoekscentrum betrof het bestuderen van methoden van vervalsers en valsemunters en om methoden te ontwerpen om de betrouwbaarheid van de producten van het bedrijf te verhogen.
Dit werk wekte bij hem belangstelling voor vervalste gedrukte en geschreven documenten in het algemeen, zodat hij bij zijn pensionering in 1977 een privépraktijk kon starten als onderzoeker van documenten waarvan de echtheid wordt betwijfeld. Omdat hij onafhankelijk is, kan hij voor zowel het openbaar ministerie als de verdediging werken. Hij is eraan gewend om bewijs te leveren in een rechtszaak en zich te onderwerpen aan een kruisverhoor. Zijn werk omvatte de laatste jaren een breed scala van onderwerpen: van betwiste documenten uit de tijd van koningin Elizabeth I tot graffiti op muren, twijfelachtige testamenten, vervalste hypotheekovereenkomsten en tal van financiële documenten, anonieme en gifpen -brieven, dreigbrieven, een spionagegeval, onderzoek van vervalst geld en illegale drukplaten, identificatie van bankbiljetten papier dat was gevonden in een afvoerbuis, en de waarde van foto’s als bewijs. Hij beschouwt deze periode als de interessantste en misschien de meest zinvolle van zijn leven.
Hij heeft een leven lang interesse gehad in fotografie en van 1974 tot 1976 was hij president van de Royal Photographic Society of Great Britain. Hij heeft zijn hele leven ook belangstelling gehad voor de muziek van Franz Liszt, en is de nog in leven zijnde medeoprichter en voormalig voorzitter van de (English) Liszt Society.
De auteur beschrijft zichzelf als iemand die ‘de vergelijkingen van Schrödinger en Dirac leest met de ogen van Francis Thompson’.