Wat is occultisme?
[De volgende aforismen over occultisme werden door sommige studenten uit die tijd aan W.Q. Judge toegeschreven. Ze werden gepubliceerd in Theosophy, oktober 1920, ‘What is occultism?’, blz. 353-4.]
Occultisme is niet het vertellen van alles wat men weet, maar terughoudendheid.
Occultisme is niet het zeggen van alles wat men vermoedt, maar stilzwijgen.
Occultisme is niet het praten over alles wat men ‘ziet’, maar het zich naar binnen keren, naar de bron van het zien.
Occultisme is niet het herhalen van alles wat men ‘hoort’, maar een gesloten mond, opdat het gehoorde daaruit niet ontsnapt.
Occultisme is niet het praten over de fouten van anderen, maar vriendelijkheid.
Occultisme is niet het maken van vastomlijnde plannen, maar een flexibele houding afgestemd op de goede wet.
Occultisme is niet iemand anders voorschrijven wat zijn plicht is, maar waakzaamheid in het nakomen van de eigen plicht.
Occultisme is niet het doen wat men wenst of verlangt, maar zelfdiscipline.
Occultisme is niet het luisteren naar roddels of laster, maar welwillendheid ten opzichte van anderen, waardoor roddels en laster niet kunnen worden gevoed.
Occultisme is niet het toegeven aan boosheid of ongeduld, maar kalmte.
Occultisme is niet het pronken met of trots zijn op eigen kennis, maar bescheidenheid.
Occultisme is niet het overhaasten van de dagelijkse bezigheden noch het forceren van vooruitgang, maar het weten dat er voor alle dingen voldoende tijd is.
Occultisme is niet het doen van al het grote werk dat er te doen valt, maar de wil om te werken, de bereidheid om hulp te aanvaarden of een helper te zijn, en vreugde te voelen omdat een ander een taak beter vervult.
Occultisme is niet ernaar streven om een leider van mensen te zijn, maar het volgen van een gedragslijn.