Occulte trillingen
Een fragment van een gesprek met HPB in 1888
[‘Occult vibrations’, The Path, juni 1893, blz. 79-81; CW 10:264-7]
Het volgende werd in 1888 door HPB gedicteerd en door mij opgeschreven. Het was de bedoeling om het op dat moment af te drukken, maar het werd toen niet gebruikt. Ik heb het toen mee naar huis genomen, en nu komt het van pas. – W.Q. Judge
Vraag: Toen ik nadacht over het verschil tussen gewone mensen en een adept
of zelfs een gedeeltelijk ontwikkelde aspirant, bedacht ik dat de trillingsfrequentie
van de hersenmoleculen, en ook de coördinatie daarvan met de trillingen
van de hogere hersenen, ten grondslag kan liggen aan het verschil, en ook
veel andere dingen zou kunnen verklaren.
HPB: Dat is ook zo. Ze zorgen voor verschillen en veroorzaken ook veel merkwaardige
verschijnselen; en de verschillen tussen individuen zijn voor een groot
deel toe te schrijven aan allerlei soorten trillingen.
Vr.: Bij het lezen van het artikel in The Path van april 1886, werd dit idee opnieuw naar voren gebracht. Ik sla blz. 6-7 ervan op: ‘Want bovengenoemde goddelijke resonantie is niet het goddelijke licht zelf. De resonantie is slechts de uitademing van de eerste klank van het hele Aum. . . . Ze manifesteert zich niet alleen als de kracht die de deeltjes van het heelal in beweging en tot leven brengt, maar ook in de evolutie en ontbinding van de mens, van het dieren- en mineralenrijk en van het zonnestelsel. Bij de Indo-Europeanen werd ze vertegenwoordigd door de planeet Mercurius, die altijd werd beschouwd als de beheerser van de verstandelijke vermogens en als een universele stimulerende kracht.’ Wat moet men hiervan denken?
HPB: Mercurius stond altijd bekend als de god van de geheime wijsheid. Hij is Hermes evenals Budha de zoon van Soma. Als we het over dingen op lagere gebieden hebben, dan zou ik de ‘goddelijke resonantie’ waarover u in The Path leest ‘trillingen’ noemen en de voortbrenger van, of dat wat de impuls geeft voor, elk soort verschijnsel op het astrale gebied.
Vr.: Als de hersenen en de aard van mensen verschillen vertonen, is dit dan zo omdat hun trillingen verschillen?
HPB: Dat is zeer zeker het geval.
Vr.: Als we het over de mensheid als geheel hebben, is het dan waar dat
er één grondtoon of trillingssnelheid is waarop iedereen reageert?
HPB: Mensen in het algemeen zijn zoals de vele toetsen van een piano, ieder
met zijn eigen geluid; en de combinatie daarvan brengt weer een eindeloze
variatie van andere geluiden voort. Evenals de levenloze natuur hebben ze
een grondtoon waaruit door eindeloze veranderingen elk soort karakter of
gestel wordt voortgebracht. Vergeet niet wat er in Isis ontsluierd
(1:16) werd gezegd: ‘Het heelal is de combinatie van duizend elementen en
toch de uitdrukking van één enkele geest – een chaos voor de [fysieke] zintuigen,
een kosmos voor het verstand’ (manas).
Vr.: Tot zover geldt dit voor de natuur in het algemeen. Verklaart dit het verschil tussen een adept en de gewone mensen?
HPB: Ja. Het verschil is dat een adept kan worden vergeleken met die ene grondtoon die alle toonsoorten in de grote harmonie van de natuur omvat. Hij heeft de synthese van alle toonsoorten in zijn gedachten, terwijl de gewone mens dezelfde grondtoon als basis heeft, maar alleen werkt en denkt op basis van één of een paar variaties van deze belangrijke grondtoon, en met zijn hersenen maar een paar akkoorden voortbrengt uit het grote geheel van alle mogelijke harmonieën.
Vr.: Heeft dit iets te maken met het feit dat een leerling de stem van zijn meester kan horen via de astrale ruimten, terwijl een ander mens de adepten niet kan horen of met hen kan communiceren?
HPB: Dit komt omdat de hersenen van een chela door training zijn afgestemd op de hersenen van de meester. De trillingen ervan synchroniseren met die van de adept, en ongetrainde hersenen zijn niet op die manier afgestemd. De hersenen van een chela zijn dus vanuit het standpunt van het gewone leven abnormaal, terwijl die van de gewone mens voor wereldse doeleinden normaal zijn. Laatstgenoemde kan worden vergeleken met iemand die kleurenblind is.
Vr.: Hoe moet ik dit begrijpen?
HPB: Wat vanuit het standpunt van een arts als normaal wordt beschouwd, wordt vanuit het oogpunt van het occultisme als abnormaal beschouwd, en omgekeerd. Het verschil tussen een kleurenblinde seinwachter die lichtseinen verkeerd leest en de adept die ziet, is dat eerstgenoemde de ene kleur aanziet voor een andere kleur, terwijl de adept alle kleuren in elke kleur ziet en ze toch niet door elkaar haalt.
Vr.: Heeft de adept zijn trillingen dan zo verheven dat ze dezelfde zijn als die van de natuur als geheel?
HPB: Ja, dat geldt voor de hoogste adepten. Maar er zijn andere adepten die, hoewel ze alle mensen ver vooruit zijn, nog niet op die manier kunnen trillen.
Vr.: Kan een adept als hij dat wenst een trilling voortbrengen die de ene kleur kan laten veranderen in een andere?
HPB: Hij kan een geluid voortbrengen waardoor een kleur zal veranderen. Geluid brengt de kleur voort (en niet de ene kleur de andere kleur), en niet omgekeerd. Door de trillingen van een geluid op de juiste manier daarop af te stemmen wordt een nieuwe kleur gemaakt.
Vr.: Is het waar dat op het astrale gebied elk geluid altijd een kleur voortbrengt?
HPB: Ja, maar deze zijn onzichtbaar omdat ze door de hersenen nog niet zo op elkaar afgestemd zijn dat ze op het gebied van onze aarde zichtbaar worden. Lees Galton, over zijn experimenten met kleuren en geluiden zoals die door paranormaal begaafden en mediums worden waargenomen, waaruit blijkt dat veel sensitieve mensen bij elk geluid altijd een kleur zien. Als dezelfde trillingen die als rood worden gezien een kleurenblinde man bereiken, dan is hij niet in staat om deze waar te nemen en verandert hij, zogezegd, het getal, en ziet dan een kleur die overeenkomt met die trillingen uit het volledige spectrum die hij wel kan waarnemen. Zijn astrale zintuigen zien misschien de werkelijke kleur, maar de fysieke ogen hebben hun eigen trillingen, en deze, die zich op het uiterlijke gebied bevinden, winnen het tijdelijk van de andere, en de astrale mens wordt gedwongen om aan de hersenen te melden dat hij de juiste kleur heeft gezien.
Elke keer wordt de uiterlijke prikkel namelijk naar de innerlijke mens gestuurd, die dan als het ware gedwongen wordt de boodschap aan te nemen en deze voorlopig te bevestigen. Maar er zijn gevallen waarin de innerlijke mens in staat is om zelfs dan het uiterlijke gebrek te ondervangen en de hersenen het verschil te laten zien. In veel gevallen van krankzinnigheid is de verwarring van allerlei trillingen zo groot dat er geen afstemming mogelijk is tussen de innerlijke en de uiterlijke mens, en we hebben dan een geval van psychische gestoordheid. Maar zelfs in een aantal van deze ongelukkige gevallen is de innerlijke mens zich de hele tijd ervan bewust dat hij niet gek is, maar hij kan dat niet duidelijk maken. Zo worden mensen vaak door een verkeerde behandeling echt krankzinnig gemaakt.
Vr.: Door wat voor trillingen maken de elementalen allerlei kleuren en lichten?
HPB: Dat is een vraag waarop ik niet kan antwoorden, al ben ik daarmee bekend. Heb ik je niet verteld dat geheimen te snel kunnen worden onthuld?