Kennis, inwijding en waarheid
Kennis komt in visioenen, eerst in dromen en vervolgens in beelden die tijdens meditatie aan het innerlijk oog worden getoond. Zo heb ik het hele evolutiestelsel geleerd, de wetten van het zijn en al het andere wat ik weet – de mysteries van leven en dood, de werking van karma. Over dit alles werd met geen woord op de gewone manier tegen mij gesproken, behalve, misschien, ter bevestiging van wat mij zo werd gegeven – er werd mij niets schriftelijk geleerd. En kennis die op deze manier wordt verkregen is zo duidelijk, zo overtuigend, zo onuitwisbaar wat betreft de indruk die ze op het denken maakt, dat alle andere informatiebronnen, alle andere onderwijsmethoden die we kennen, hierbij in het niet vallen. Een van de redenen waarom ik aarzel om sommige vragen die mij gesteld zijn voor de vuist weg te beantwoorden, is dat het moeilijk is om dingen die mij in beelden zijn getoond – en door mij met de zuivere rede, zoals Kant het zou noemen, worden begrepen – in een taal weer te geven die nauwkeurig genoeg is.
Hun manier van onderricht is synthetisch: eerst wordt een heel algemeen overzicht gegeven, dan een inzicht in de werkwijze, vervolgens worden de algemene beginselen en gedachten in beeld gebracht, en ten slotte begint de openbaring van de details.
– H.P. Blavatsky: Geselecteerde artikelen, deel 4, blz. 444
De eerste drie trappen of graden van inwijding hebben te maken met studie, met een voortdurend streven spiritueel en mentaal te groeien, zich te ontwikkelen en edeler te worden; en ook met het leiden van het leven. . . . Er is ook onderricht . . . over diepe geheimen van de natuur, onderricht dat zelden in een logische vorm en volgorde wordt gegeven, want dat is de verstandelijke manier, maar door hier en daar aanwijzingen te geven en toespelingen te maken. De methode beoogt niet het hoofd van de leerling vol te stoppen met gedachten van anderen, maar in hem het spirituele vuur op te wekken dat het begripsvermogen doet ontwaken, zodat de neofiet [beginneling] inderdaad zijn eigen inwijder wordt.
De ideeën of gedachten die men van buitenaf ontvangt, zijn slechts uiterlijke aansporingen die een innerlijke trilling opwekken als voorbereiding op het ontvangen van het innerlijke licht. Gedachteoverdracht is slechts een manier van spreken. Er worden indrukken gemaakt die een overeenkomstige snaar in de psyche van de ontvanger doen trillen en onmiddellijk flitst de overeenkomstige kennis op uit het hogere denkvermogen van de ontvanger zelf. Toewijding aan de waarheid die zover gaat dat men zichzelf totaal vergeet, opent het ontvangkanaal. Licht en kennis treden dan hoofd en hart binnen – vanuit onszelf, uit onze innerlijke god, die op deze manier wordt gewekt of, beter gezegd, begint te functioneren, al is dat tijdelijk; en zo wijdt de mens zichzelf in. Het hele proces is gebaseerd op de wetten van de natuur, op de natuurlijke groei van het begripsvermogen, van de innerlijke visie.
– Bron van het occultisme, blz. 65
Je zegt dat je naar de waarheid verlangt en dat je er alles voor over hebt die te krijgen. Maar de waarheid is altijd bij ons, en niemand anders dan wijzelf houdt ons daarvan af. Als we dus de waarheid willen, moet de eerste stap niet naar buiten maar naar binnen gericht zijn. Een dappere of zelfopofferende handeling of daad zal ons niet de waarheid brengen en ook niet het recht erop geven, totdat wijzelf als het ware poreus zijn geworden voor de waarheid – ervoor openstaan – zodat we haar zelf zullen kennen. Het is dus duidelijk dat we onze hele natuur moeten veranderen, en dat moet geleidelijk worden gedaan. De eerste stap is tot het inzicht te komen dat je de waarheid niet ineens krijgt.
– W.Q. Judge, Practical Occultism, blz. 111
Andere artikelen over waarheid
Andere artikelen over het spirituele pad