Kleine stapjes naar vreugde
Marilyn O’Day
Veel inspirerende teksten vertellen ons dat ware vreugde – niet die tijdelijke emotie die door genotzucht wordt veroorzaakt – wordt gevonden door één te worden met ons goddelijke zelf. Dit maakt het mogelijk dat het liefdevolle, spirituele deel van ons door ons heen schijnt en richting geeft aan ons leven en onze handelingen. Het helpt ons ook in harmonie te leven met de natuurwetten. Maar hoe kunnen wij als onvolmaakte wezens deze ware vreugde ontdekken?
De eerste stap is te beslissen dat we gelukkig willen zijn. Dit klinkt misschien vreemd, maar velen van ons voelen zich in feite graag ellendig! De keuze om ongelukkig te zijn maakt het ons mogelijk om medelijden met onszelf te hebben en ons op ons eigen welzijn te richten in plaats van op anderen. Depressiviteit kan zelfs worden gebruikt als een manier om onszelf onbekwaam of verdoofd te maken, zodat we niet in staat zijn te handelen. Dus het besluit om gelukkig te worden betekent het opgeven van de genotzucht om je ellendig te voelen! Hoe ironisch het ook lijkt, het is een stap naar onzelfzuchtigheid omdat het een beslissing is om onze aandacht naar buiten te richten, van onze eigen problemen naar de wereld.
Als we eenmaal hebben besloten dat we gelukkig willen zijn is de volgende stap te beseffen dat we ons pad naar geluk – en ongeluk – geheel in eigen hand hebben en dat niemand anders daarover zeggenschap heeft. We hebben onszelf gevormd tot wie we zijn, en onze beproevingen worden door onze eigen handelingen en keuzes teweeggebracht en zijn niet de straffen van een zelfingenomen en zich wrekende God. Dit betekent dat het in onze macht ligt ons leven te verbeteren en van onszelf te maken wat we willen zijn. Het helpt als we eraan denken dat karma oneindig goed, mild en vriendelijk is en dat de beproevingen die we ondergaan bedoeld zijn om ons precies te leren wat we nodig hebben om betere mensen te worden. Het gezegde ‘pijn is onvermijdelijk, maar ellende is een keuze’ inspireert ons om de gevolgen van onze handelingen moedig en optimistisch onder ogen te zien.
Nog een hulpmiddel om de vreugde in ons leven te vergroten is inspirerende dingen in ons hart en denken te brengen en datgene te verwijderen wat ons ongelukkig maakt. Laat de eerste gedachte van de dag er een van liefde, dankbaarheid, inspiratie en schoonheid zijn. We roepen vaak angsten op voor wat de dag zal brengen – laten we deze angstige gedachten vervangen door positieve. We kunnen ook de verraderlijke gewoontes, zoals muggenzifterij, kritiek, klagen en pessimisme, bedwingen. Deze onproductieve gedachten sluipen elke dag tientallen keren onze denkwereld binnen en verminderen de vreugde die we zouden kunnen voelen. Vaak beseffen we niet eens dat ze ons denken zijn binnengedrongen. Begin dus – om ze de baas te worden – met je bewust te worden van een negatieve gedachte wanneer deze de eerste keer je hoofd binnenkomt. Worstel er vervolgens niet mee en rationaliseer en analyseer haar niet. Denk er gewoon niet meer aan en vervang haar door een positieve gedachte. Misschien helpt het als je je herinnert dat we, hoewel we allemaal fouten en gebreken hebben, in onze kern goddelijke wezens zijn en daarom liefde, respect en het voordeel van de twijfel verdienen.
Vergeving is, zoals G. de Purucker zegt, ‘een van de stappen tot goddelijke liefde. Ware vergeving is de weigering om wrok te koesteren, afkeer te voelen, haat te koesteren; en vergeving betekent ook je hart zuiveren van deze verlagende impulsen’. Het is misschien gemakkelijker om te vergeven als we, indien ons onrecht is aangedaan, een ogenblik pauzeren, een stapje terugdoen van onze eigen boosheid en pijn en vragen: Hoe voelt de andere persoon zich? Wat hebben zij in hun leven aan ervaringen doorgemaakt waardoor ze op deze manier handelen? Deze korte pauze in onze eerste reactie kan een aanval van woede tegenhouden en daarvoor in de plaats een sprankje liefde en mededogen in ons hart toelaten.
Ware vreugde, gebaseerd op het verkrijgen van spirituele volmaaktheid op deze aarde, lijkt misschien heel moeilijk te bereiken. Maar misschien is de sleutel dat we beginnen een paar stappen, hoe klein ook, in de goede richting te zetten. En daar gaat het om.
U bent niet alleen. We zijn allemaal verbonden. U zou zich net zo min van de mensheid kunnen afscheiden als een golf zich van de oceaan zou kunnen afscheiden en nog steeds een golf zijn. – Gerald Jampolsky