Adam is volgens mij een atoom
Wynn Wolfe
Tijdens het grasduinen in een boek over natuurkunde kwam ik een hoofdstuk tegen over wolkformaties van het elektron, ook wel orbitalen genoemd, die de kern van een atoom omgeven. Ik stond er even bij stil en dacht bij mezelf: ‘Ik heb al eens soortgelijke geometrische beelden gezien in afbeeldingen van nimbussen, stralenkransen en aureolen om het hoofd en het lichaam van zieners, wijzen, sjamanen, profeten, dichters, christussen en boeddha’s!’ Deze met wenken beladen uitingen van ‘Eureka’ en ook de daarop gebaseerde enthousiaste creaties, kan men over de hele wereld op rituele en ceremoniële kunstvoorwerpen aantreffen.
Een golf van ‘dat-ben-ik’-gedachten drong zich aan mij op, en ogenblikkelijk bedacht ik: ‘Mijn hemel, Adam is volgens mij een atoom! Misschien een macroscopisch atoom – een betrekkelijk groot en zelfdenkend kosmisch atoom.’ Op het subatomaire of kwantumgebied wemelt het leven van wisselwerkingen (het leggen van zelfgekozen verbindingen, het absorberen en weer uitstralen van licht, enz.) als een basiseigenschap van de stof die leidt naar organische vormen zoals wij die kennen. Bewust of onbewust doen wij als mensen hetzelfde op onze macroschaal door de quasi-magische zelfselectie van aantrekking en afstoting, en het absorberen en weer uitstralen van het goddelijke licht van het begrijpen. Op het menselijke niveau is dit het plan voor het Adam-atoom om zijn licht op te nemen (het leren op uiteenlopende energieniveaus) en het weer uit te stralen (door te geven) door middel van de scheppende kunst. Wij zijn niet slechts een bijproduct van de natuur, maar een essentiële synaptische schakel in een bewuste evolutieketen van wijsheid en integriteit – van één-zijn – die we de Gouden Hermetische Keten van kennis zouden kunnen noemen.
Intuïtie en inventiviteit waren altijd de belangrijkste gereedschappen van wetenschappers om door te dringen in de vormen of de verpakte goederen van de natuur. Het heeft lang geduurd voordat wij, de ‘Adams’, een manier konden vinden om een blik te werpen in het atoom; niettemin hebben we gekeken, leren we elke dag en vinden we de dingen opnieuw uit in onze razendsnelle cyclus van florerende technologieën. Door middel van onze fantasierijke talen van de wiskunde en de computerwetenschap verkrijgen we de volgende ‘diagrammen van waarschijnlijkheidsdichtheid’ voor wolkformaties van het elektron in de basistoestand en in verscheidene aangeslagen toestanden van het waterstofatoom.
In de linkerkolom is elk plaatje een schijfje van een driedimensionale wolk (10 miljard keer vergroot) met de kern in het centrum. Elke elektronenwolk wordt geïdentificeerd door het kwantumgetal onder de afbeelding. De rechterkolom bevat de verrassend toevallige overeenkomsten daarmee van aangeslagen of kwantumtoestanden van het Adam-type atoom – voorzien van datering en land van herkomst.
 |
| 1s |
Japans (1870) |
 |
| 2p |
Russisch (omstreeks 1500) |
 |
| 3d |
Maya (600-900) |
 |
| 3p |
Noord Amerikaans (ongedateerd) |
 |
| 4f |
Engels (19de eeuw) |
 |
| 4d |
Europees (prehistorisch) |
 |
| 4f |
Keltisch (prehistorisch) |
 |
| 5f |
Spaans (geen datum) |
 |
| 6f |
Afrikaans (vóór 1300) |
Walt Whitman merkte op dat ‘alles door een alomvattende overeenkomst met elkaar is verbonden’ – of zoals de boeddhistische Bloemenkrans-Sutra zegt: ‘Elk voorwerp in de wereld is in feite al het andere.’ En dr. Suess roept intuïtief uit: ‘Een persoon is tenslotte een persoon, hoe klein hij ook is.’ De natuur is een goddelijk laboratorium, en elk van haar intelligente schepselen van één-maat-die-iedereen-past zal na lange cyclische tijdsperioden goddelijk worden en zijn eigen wijsheid vergaren. Tat tvam asi – ‘Dat bent u’.
Kunst, muziek, (kinder)verhalen en literatuur
