Je toekomst vormgeven*
Katherine Tingley
*Samengevat uit The Wine of Life, hfst. 2.
Luister naar de begroeting van de dageraad! Kijk naar deze dag, want hij is het leven, het ware leven van het leven! In zijn korte verloop liggen alle mogelijkheden en realiteiten van ons bestaan besloten – de zegen van groei, de glorie van handeling, de pracht van schoonheid. Want gisteren is al een droom en morgen slechts een visioen; maar als men vandaag op een goede manier leeft, wordt iedere vorige dag een droom van geluk en iedere volgende dag tot een visioen van hoop. Kijk daarom goed naar deze dag! Zo is de begroeting van de dageraad!
Laten we ons leven leiden alsof ieder moment het meest kostbare is in de eeuwigheid: een eindeloos heilig feest in ons hart bewaren, en het hele jaar leven in de vreugde van het dienen van de mensheid. Geen dag is zonder betekenis als we maar ogen hebben om zijn pracht te zien. Bij het vallen van de avond wordt elke keer een deur voor de ziel gesloten. Andere levens en myriaden dagen zullen tot ons komen, maar nooit de dag die juist nu eindigt: nooit die omgeving, die momenten, die kansen. Ze zijn voorbij, en lange cycli van pogingen moeten worden doorgemaakt voordat wat ze ons boden kan terugkeren. Juist deze dag kunnen we ons leven maken of breken. We kunnen ieder uur ervan vullen met zo’n krachtige bevestiging van onze hoop dat deze de hoop van de wereld wordt en de verlichting van al wat leeft. Geen plicht kan tot ons komen, die ons niet de mogelijkheid zal bieden om koninklijke diensten te verlenen.
Vandaar het belang van onze eerste gedachten na het ontwaken. Als men ’s ochtends wakker wordt in een stemming waarin de ziel zich tot uitdrukking kan brengen, heeft men de hele dag vrede. Bedenk hoe groot de scheppende kracht van de verbeelding is. Bouw daarmee bij het ontwaken een beeld op van hoop en vreugde, leg alles opzij wat tot het lagere zelf hoort, verhef u naar de tempel van het hart, en wijd de dag aan het reinigen van uzelf – en u zult de goden in groten getale uitnodigen. Maar als bij het ontwaken het verstand overheerst, zal u een dag van verwarring en moeilijkheden wachten.
Veel grote geesten zijn, ondanks al hun kennis, de geschiedenis ingegaan als mislukkingen omdat ze het inspirerende licht van de ziel nooit hebben gevonden. Ze struikelden en faalden omdat ze het brein-verstand forceerden – en volledig leefden in die kant van hun natuur, en de spirituele kracht die ons staande houdt negeerden. Het brein-verstand is geneigd zichzelf op die manier uit te putten in onderzoek en vergeefse pogingen. We raken het spoor bijster wanneer we het pad van spirituele ontdekking verlaten.
Weer anderen boeken vooruitgang tot een zeker punt, aarzelen dan en vallen terug omdat ze in de beperking van hun lagere denken op een bepaald moment resultaten verwachten: ze moeten hun beloning hebben, zoals ze na het eten hun dessert moeten hebben, anders zouden ze hun gemoedsrust verliezen. Maar de echte zoeker is onverschillig voor de resultaten, vergeet zichzelf volledig ten dienste van anderen, koestert in zijn natuur de zachtmoedige en ernstige geest van rechtvaardigheid, en betreedt het pad voorzichtig opdat hij geen struikelblok plaatst op de weg van degenen die na hem komen.
Sommigen zijn bezwaard en oud geworden door het bewustzijn van hun falen. Zo op te geven vind ik een zonde tegen de Heilige Geest. Bedenk dat twee dingen niet tegelijkertijd dezelfde plaats kunnen innemen, en van de twee metgezellen moet of de engel of de duivel winnen; ze kunnen ons niet beiden in bezit nemen. Er is een groot gevaar voor degene die terwijl hij werkt in de richting van zijn hogere natuur zich veroorlooft te lang stil te staan bij zijn tekortkomingen – ja, zelfs eraan te denken is een fout en een teken dat men de moed laat zakken.
Onttrek de glorie van uw toekomst niet aan uw gezichtsveld door te piekeren over de wanhoop van uw verleden! Zelfs mensen met een heldere geest onderschatten hun krachten. De helft van onze gevechten zijn nederlagen omdat we angst zo hebben gecultiveerd dat we de strijd niet durven aan te gaan. De menselijke geest, bewust van zijn onwaardigheid, betreedt het pad half bang en aarzelend en kijkt eeuwig naar het doel in plaats van iedere dag liefdevol en vastberaden te nemen zoals die komt. Er is een grote les te leren uit deze ervaringen: als ze op tijd worden aangepakt, leiden ze vaak tot schitterende overwinningen.
Dus als u rust zoekt en bemoediging en vrede, of de liefde van uw vrienden, vind dan wat u verlangt door het weg te geven uit de schatkamers van uzelf. Het denken is van geringe waarde tenzij het gedachten voortbrengt: schep in uzelf de goddelijke krijger door de kracht van verbeelding. Begin uw toekomst vorm te geven door uw zwakheden van het verleden buiten te sluiten. Treed de dag en zijn plichten tegemoet met een geest die openstaat voor het licht en met vertrouwen in de innerlijke god, de godheid in het hart van de dingen, en zeg van dat hogere zelf, ik zal opstaan en naar mijn Vader gaan, en tegen het lagere, ga weg, achter mij, Satan!
Er zullen schaduwen zijn, maar we hebben de kracht ze te verdrijven. Als ontmoediging komt, en twijfel en gebrek aan vertrouwen, dan is het tijd om de verbeelding een rol te laten spelen, om de kracht van de stilte op te roepen, om te graven in de innerlijke dieptes van uw eigen natuur en daar de schoonheid en grootsheid van het leven te ontdekken, de glorie van de wet.
Systematisch te werk gaan, zelfdiscipline, ordelijke gewoonten: dit zijn de dingen die de ziel vrijmaken en waardoor het verstand zo’n perspectief uit zijn ervaringen kan vergaren dat het zichzelf gaat zien als een factor in de oneindige harmonie van wetmatig gemanifesteerd zijn. We moeten leren onze energie in stand te houden als we onze plicht in de wereld volledig willen doen. Wat verspillen we op een dag veel tijd doordat deze kennis ons ontbreekt! Hoe praten we onszelf dood over kleinigheden en sterven lang voor onze tijd door dit gekwebbel! Wat een gescharrel, gehaast, wat een zorgen en verwarring moet het arme brein-verstand ondergaan als men zichzelf niet in gedisciplineerde denkmethoden heeft getraind. De tijd komt, misschien niet in dit leven, maar op een of andere dag dat we het moeilijk zullen vinden om zelfs te praten. Wat een prachtige energieën zullen we dan sparen om in ons eigen huis te gebruiken, dag in dag uit. We zullen ons realiseren hoe groot de kracht is die latent in ons aanwezig is en zullen een koninklijk contact leggen met ons hogere zelf. We zullen niet langer ons verstand kwellen met onzin.
Weiger uw vertrouwen te verliezen. Bewaar het vooral ’s nachts. We kunnen de slaap niet ten volle benutten als we hem negatief tegemoet gaan, in onwetendheid, als we onze irritaties en aversies, onze wanhoop of haat mee naar bed nemen. Gaan rusten in de juiste stemming betekent het opzij zetten van de zorgen die ons gedurende de dag hebben achtervolgd, het sluiten van alle deuren die ons uitnodigden het gebied van niet-realiteit te betreden, gaan slapen steunend op het ware in een geest van volledig vertrouwen in de prachtige wet en in het mysterie van het universele leven, en innerlijk vasthoudend aan een welomlijnde aspiratie naar een betere toekomst opdat we versterkt mogen ontwaken in de kracht van de majesteit van de ziel.
Leer zo om energie te sparen en de dagen en momenten zullen voor u steeds meer vervuld zijn van schoonheid en betekenis, totdat de grote bloem van verlichting zal bloeien. Eerst kan alles een mysterie en raadsel zijn, maar houd de aspiraties van het hart en de grote idealen steeds voor ogen, en de latente kennis in u zal zich openen voor uw zoektocht. U zult uw plaats innemen en zult na verloop van tijd een vrede vinden die een volmaakt inzicht zal brengen. Bedenk dat ons verstand dat zoveel denkt en associeert en verdraait, en soms beklagenswaardige gedachten heeft, slechts een instrument is voor de ziel, de meester van alle muziek, om te bespelen.
Rust in uzelf: Wees niet afhankelijk van een ander voor uw geluk. Door zich te verwijderen van de centrale bron van hun innerlijke leven en van de plichten dichtbij werd voor duizenden de spirituele groei verhinderd. Door ons streven liever de grote dingen te doen dan de kleine, kunnen we de wet niet vinden en volgen, en realiseren we ons niet dat ons hart ieder moment klopt in harmonie met de subtielere krachten van de natuur en met de onbeschrijflijke trillingen van het goddelijke leven. Door onwetendheid omtrent deze feiten ontstaat zoveel onrust in de natuur van de mens.
Een van de grootste obstakels op het opwaartse pad is extremisme: waar het verstand de weg en de methode heeft gevormd, en zijn vergelijkingen heeft uitgewerkt en zijn ernstige kritiek op het leven naar voren heeft gebracht. Er is altijd een gevaar in zulke gevallen van een dogmatische houding, en van het zich in een groef bevinden in plaats van zijn vleugels uit te slaan in het universele denken en voort te gaan langs het brede pad van spirituele inspanningen. De druk waaraan het lichaam en het verstand van de extremist blootstaat is verschrikkelijk. Hoewel er misschien geen motief is om kwaad te doen of zich van het ware af te keren, waar er zo’n intense drang is om iets te doen – om een resultaat te krijgen zonder te leren hoe of om tegen beter weten in een snelle actie teweeg te brengen – daar begint plotseling het hele bouwsel ineen te storten. Binnen weken misschien, of maanden, kan er iets gebeuren dat de volledige ondergang ervan zal veroorzaken. Dit extremisme wordt na verloop van tijd een manie – een soort krankzinnigheid – en de helderste geesten raken vaak verstrikt in die reactie. Veiligheid ligt in het bewandelen van de middenweg. Kijk niet uit naar uiterlijke verschijnselen en verwacht evenmin opzienbarende manifestaties door of voor uzelf. De goddelijke wetten werken niet op die manier, maar in stilte in het meest innerlijke deel van ons wezen. U moet geen liniaal nemen om uw spirituele vooruitgang te meten. En bedenk dat als u een enkele noot in een melodie vergeet, het hele stuk wordt bedorven. Zo is het ook in ons leven: de perfecte harmonie kan niet bestaan als ergens een valse noot wordt aangeslagen.
Er moet voor de mensheid een nieuw leven komen, anders zal zij zeker in duisternis ten onder gaan. We moeten ongeduldig zijn in de wetenschap dat we in onszelf goddelijke potenties hebben en dat dienstbaarheid betekent dat we doen waar onze ziel naar verlangt, zodat de hele mensheid een glimp kan opvangen van het blauw van de toekomst, en vanuit de schaduw en verschrikking van nu de morgenster van een betere toekomst kan zien opkomen. Want we ploegen de weg voor de mensheid. We kunnen dit pad niet op eigen kracht bewandelen, en evenmin alleen zelf voortgaan naar de grote vrede. We mogen niet berusten in de vreugde van het gezegend zijn, omdat dit egoïstisch is, maar door onze toewijding moeten we de hele wereld zegenen.