Bemoediging op het pad
Geen mens is zonder zorgen, van welke aard ook, maar we moeten niet vergeten dat de zorgen en moeilijkheden van het leven onze ware vrienden zijn – vrienden omdat ze ons karakter versterken; ze geven ons een gevoel van medeleven met hen die lijden en pijn hebben. Door de innerlijke kracht die ze in ons opwekken, stellen ze ons ook in staat onze eigen lasten met minder moeite en met meer vreugde in ons hart te dragen, zodat, wanneer eenmaal het leed zijn magische uitwerking op ons heeft gehad, het lijden voor ons niet langer lijden betekent en we het zien met een rustig en stralend oog en een blij hart, als het mysterieuze werk van de goden.
Door leed en een vurig verlangen naar licht gaan we vooruit; als het licht komt, brengt dat ook grote vrede en grote wijsheid met zich mee, en ons hart vindt rust.
Denk dus daaraan als er moeilijkheden komen en probeer een innerlijke sfeer van schoonheid, rust en vrede te ontwikkelen en liefde voor uw medemensen; u zult ontdekken dat dit geluk en voorspoed meebrengt in alles wat de moeite waard is.
Bedenk dat het karmische lijden nooit blijvend is, maar gewoonlijk van korte duur, al lijkt het op dat moment misschien lang; is dit karma eenmaal uitgewerkt en uitgeput, dan komt het tot een einde en luidt het een nieuwe en betere cyclus in.
Ik zal nu proberen uw vraag te beantwoorden over uw gebrek aan tijd om regelmatig de diepere theosofische leringen te bestuderen. Ik weet precies wat uw situatie is en weet ook hoe u ernaar verlangt meer tijd te kunnen besteden om kennis van de technische theosofie te krijgen. Dat is inderdaad heel belangrijk; maar mag ik aan de andere kant erop wijzen dat als men zijn leven wijdt aan de zaak van de meesters, dit nog belangrijker en beter is dan het bezit van kennis van de technische theosofie; en dat doet u toch. Dat schept een karma dat nog mooier is dan wanneer men zijn leven besteedt aan de studie van de technische theosofie.
Uw situatie herinnert me aan die van sommige chela’s die met hun hele hart ernaar verlangen meer tijd te kunnen geven aan de technische studie van de wijsheid van de goden, maar op wie een beroep wordt gedaan hun verlangen op te geven en als boodschapper en afgezant de wereld in te gaan om anderen te geven wat zij al hebben verworven. Ziet u niet dat uw geval enigszins lijkt op dat van deze chela’s die door hun hartenwens naar meer licht op te geven, geestelijk groeien en eigenlijk innerlijk meer bereiken dan wanneer ze een plicht verzuimen die hun leraren hun opleggen?
Put daarom troost uit deze gedachte. U maakt geestelijke en intellectuele vorderingen. U groeit ook in moreel opzicht omdat u een edel leven leidt in dienst van onze heilige zaak en alles geeft wat u kunt zonder aan beloning te denken; zelfs van hun hoogste discipelen vragen de meesters niet meer dan dat.
Voel u daarom niet bedroefd en wees niet ontmoedigd. U heeft me gevraagd openhartig mijn mening te zeggen en u raad te geven en die geef ik u nu; ik zeg u nog eens dat u geestelijk en intellectueel sneller groeit door wat u nu doet dan het geval zou zijn als u zich ergens comfortabel terugtrok en uw leven aan studie wijdde voor uzelf alleen. Vergeet niet dat het chelapad begint met het zich opofferen voor de wereld en eindigt met het zich opofferen voor de wereld – als er ooit een einde zou zijn, wat niet het geval is. Op die wijze ontwikkelden zich de grote meesters van wijsheid en mededogen en vrede. Zo ontstaan de boeddha’s.
Toch is technische studie heel erg belangrijk en ik ben blij dat u zo vaak erover spreekt, want het bewijst dat u het juiste inzicht heeft. Maar ik weet ook dat u heel wat technische kennis verkrijgt door u zo met uw hele hart in het theosofische werk te storten. U neemt die kennis op zonder dat u dat misschien beseft. U absorbeert die uit de theosofische atmosfeer; en uit alles wat ik heb gelezen dat u heeft geschreven blijkt dat u heel wat technisch inzicht verwerft. Het is een waar voorbeeld van echte witte magie dat iemand meer leert door onzelfzuchtig onze zaak te dienen dan door alleen te denken aan zijn eigen vooruitgang en al zijn tijd te wijden aan persoonlijke ontwikkeling. Dit laatste is per slot van rekening zelfzuchtig en het sluit de deur van hart en hoofd voor het binnentreden van het geestelijke licht en hoewel het verlangen naar eigen vooruitgang feitelijk een edel verlangen is, zal het zelfzuchtige verlangen, als het op zelfzuchtige wijze wordt nagestreefd, verhinderen dat het doel wordt bereikt waarnaar men verlangt.
In dat opzicht heeft u niets te vrezen. Door uw leven van toegewijde dienstbaarheid aan onze heilige zaak bent u geestelijk en intellectueel in een positie waarin u in werkelijkheid meer leert, zoals ik zei, misschien zonder het nu te beseffen, dan u op een andere manier zou kunnen leren.
– Uittreksels uit een brief