Zichzelf geven
Er bestaat geen vrijheid zo groot, geen geluk zo volkomen, zo verstrekkend als zichzelf dienstbaar te maken. Een held zet zich helemaal in. Geeft hij zich niet ten volle, dan is er van heldendom geen sprake. Het is het zich geven dat heldhaftig is.
Zo is het ook met liefde. Als daarover twijfel bestaat, geen onzekerheid – want onzekerheid is in deze dingen altijd heel natuurlijk, omdat men zeker wil zijn – maar als men de waarde ervan in twijfel trekt, als men zelfzuchtig zoekt naar ‘wat wij nodig hebben’, dan is er geen sprake van heldendom, van liefde, van zichzelf geven. Daar krijgt de goddelijke, heldhaftige eigenschap van zelfverzaking geen schijn van kans.
Bij de aanvang van het jaar, als een nieuw jaar aanbreekt, is de enige mantra die ik in mijn eigen hart en denken altijd laat klinken deze: er begint een nieuw jaar. Kan ik mijzelf meer geven dan vorig jaar? Ik beklaag oprecht de man of vrouw die de verheven vreugde van zichzelf geven niet heeft leren kennen. Er bestaat in de wereld niets dat even schoon, even groots, even subliem is en zowel hart als hoofd zoveel vrede en rijkdom schenkt.